നോവിന്റെ വീഥിയില് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ
ഒരു പാഴില
സര്ഗ്ഗസൌന്ദര്യത്തിന് അദ്ധ്യായങ്ങള്
കുറിക്കുമ്പോഴും നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ
തന് തേജസ്സിനെ .....
ചില്ലകളില് ഇരുന്നന്നു
കാറ്റിന് മൃദു തലോടലേറ്റ് വാങ്ങി
ഭൂമിയെ ഹരിതമാനോഹരമാക്കി
ഉറങ്ങിയ ആ നിമിഷവും
വേനലിന്റെ ചൂടേറ്റു വാടി ഉണങ്ങിയ
വേദനയും
നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ സൌന്ദര്യത്തിന് വേവലാതിയും
സ്വപ്നസാമ്രാജ്യങ്ങള്ക്ക് അന്തര്ലീനമായുള്ള
ആ കണിക നഷ്ടപെട്ട പോലെ
ഇനിയെന്നും ..........
No comments:
Post a Comment